کد مطلب:39851 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

آيا حضرت آدم ( عليه السلام ) با خوردن از ميوه درخت ممنوعه گناه كرده و اگر چنين است ، اين امر چگونه عصمت و مقام نبوّت سازگار است؟

براساس آنچه از آيات قرآن و احاديث استفاده مي شود آنچه از حضرت آدم ( عليه السلام ) سرزده ، گناه نبوده است ؛ زيرا حضرت آدم ( عليه السلام ) قبل از اينكه وارد بهشت شود ، از مقام والاي خلافت اللهي و مسجوديت ملائكه برخوردار بوده و اين مقامات با صدور گناه مناسبت نداشته است ؛ بنابراين اين توجيه هم كه چون صدور اين كار قبل از نبوّت حضرت آدم بوده اشكالي نداشته است قابل پذيرش نيست زيرا اوّلاً با توجّه به آنچه يادآوري شد صدرور گناه با مقام والايي كه از حضرت آدم ترسيم شده به هيچ وجه سازگار نيست ثانياً برهان عصمت همان گونه كه دلالت بر عصمت بعد از نبوّت مي كند ، بر عصمت قبل از مقام نبوّت هم دلالت دارد . بر اين اساس آنچه از تعبيرات كه درباره شجره منهيه وارد شده است يا به همان توجيه كلّي كه كار وي گناه نسبي و يا ترك اولي بوده است بايد توجيه شود . و يا به بيان ديگر و آن اينكه نهي از نزديك شدن حضرت آدم به درخت نهي ارشادي بوده است و مخالفت نهي ارشادي گناه نيست و گناه مخالف با نهي مولوي است . توضيح اينكه نهي بر دو قسم است :
1 . نهي مولوي : كه از ناحيه مولي به عبد صادر مي شود چنين نهي جنبه تكليفي دارد و براساس مولويت صادر مي شود و مخالفت آن گناه و موجب استحقاق كيفر است و برهان عصمت انبياء امكان وقوع چنين كاري را از پيامبران بزرگوار الهي نفي مي كند .
2 . نهي ارشادي : است نهي ارشادي جنبه ي ارشاد دارد مانند اينكه دكتر به مريض مي گويد فلان چيز را نخور روشن است كه مخالف دستور دكتر گناه نيست بلكه خاصيّت آن وقوع در مفسده يا زياني است كه ارتكاب عمل ، آن را به دنبال دارد و در آياتي كه در داستان حضرت آدم آمده قرائني وجود دارد كه ارشادي بودن نهي را تأييد مي كند و خوردن ميوه درخت ممنوعه باعث آشكار شدن عورت آنها و خارج شدن از بهشت گرديد .